اين کتاب که بيانگر غناي باستانشناختي محوطه و اهميت آن در باستانشناسي ايران است، در شمارگان هزار نسخه و قطع وزيري توسط اداره کل ميراث فرهنگي، صنايعدستي و گردشگري آذربايجان غربي به چاپ رسيد.
در محوطههاي باستاني اشنويه، حفاريهاي دينخواهتپه (فصل 1966)، عصر آهن در دينخواه تپه، سفالهاي دينخواه در اوايل هزاره دوم پيش از ميلاد، دينخواه تپه و (ظروف اروميه)، بقاياي جانوري دينخواهتپه، قبري از اواسط هزاره دوم پيش از ميلاد در دينخواهتپه و مهرههاي مکشوفه از قبر 27 ترانشه B10a دينخواه تپه و مراحل آغازين ساخت شيشه در خاور نزديک، فصول هشتگانه اين کتاب 310 صفحهاي را تشکيل ميدهند.
تپه دينخواه که در جنوب غربي حوزه آبريز درياچه اروميه و 24 کيلومتري غرب حسنلو قرار دارد، با لايههاي تمدني از اعصار مفرغ و آهن، يکي از تمدنهاي بزرگ منطقه را در خود جاي داده است.
بقاياي اين تمدن براي نخستين بار در 1936 ميلادي از سوي سراورل اشتاين بريتانيايي و سپس در سالهاي 1966 و 1968 ميلادي در راستاي پژوهشهاي منطقهاي پروژه حسنلو به سرپرستي رابرت هنري دايسون مورد کاوش قرار گرفته و نتايج بسيار ارزشمندي از آن بدست آمد.
در اين دو فصل حفاري مدارکي از چهار دوره تمدني در دينخواهتپه ثبت شد که از بالا به پايين به ترتيب شامل دوره اول ( دوره اسلامي)، دوره دوم (عصر آهن دوم يا چهارم حسنلو، 1000_800 پيش از ميلاد)، دوره سوم ( عصر آهن اول يا دوره پنجم حسنلو، 1300_1000) و دوره چهارم (عصر مفرغ جديد يا دوره ششم حسنلو)، 1800_1300 پيش از ميلاد) هستند.
اين کشفيات نقش چشمگيري در تبيين برخي مباحث مطرح باستانشناسي هزارههاي اول و دوم پيش از ميلاد در خاور نزديک داشته که برهه گذر از عصر مفرغ به عصر آهن در غرب ايران، تبيين افق ظروف خابور شرقي و نيز محدوده و ماهيت شبکههاي تجاري و مبادلاتي منطقه از بارزترين مصاديق آن به شمار ميروند.
دينخواهتپه در دره اشنويه، در کرانه خاوري رودگدار در 6 کيلومتري جنوب شرقي شهرستان اشنويه و 85 کيلومتري جنوب شهرستان اروميه قرار دارد. /118
/118
انتهای پیام/